DURMA HAREKET ET!

DURMA HAREKET ET !
Yaklaşık 2 gündür beklediğiniz günün sabahı geldi çattı, Duş aldınız özenle giyindiniz, güzel bir kahvaltı yaparak yola çıktınız. Sürekli aklınızda yapacağınız görüşmenin ayrıntılarını düşünerek büyük bir binanın önünde buluyorsunuz kendinizi, heyecanınız binanın heybeti ile doğru orantılı olarak daha da artıyor. Oysa ki defalarca kendinizi telkin etmiştiniz heyecanlanmamak konusunda bugüne kadar aldığınız eğitimler, geçirdiğiniz zorluklar sıkıntılar şu an için size hiçbir yardımı bulunmuyor. Derin bir nefes alarak kendinizi bir nebze yatıştırarak binanın içine girerek danışmaya yaklaşıyorsunuz. Danışmadaki görevli olan kıza iş görüşmesi için İnsan Kaynakları bölümü ile randevunuz olduğunu söyleyince görevli hanım size eli ile birçok insanın beklediği salonu göstererek orada bekleyebileceğinizi söyleyince endişe ile odaya yaklaşıyorsunuz diğer bekleyen kalabalık doğrusu şevkinizi kırsa da hepten yıkılmıyorsunuz ama endişeniz baki olarak devam ediyor. Kendinize bir sandalye bularak oturuyorsunuz. Uzun bir bekleyişten sonra diğer odada bekleyenler ile beraber bir toplantı odasına alınıyorsunuz ve herkese doldurulması özgeçmiş formu bırakılıyor. Sabırla doldurmaya başladığınız özgeçmiş sizi yormaya başlıyor özellikle iş deneyimleri bölümlerin uzunluğu ve sizin hiç bu deneyime sahip olmamanız içinizi burkuyor bu sayfayı atlarken esasında kendinize hayıflanıyorsunuz. Daha önce imkanınız olmasına rağmen yaz tatillerinde part-time da olsa çalışmak yerine tatil yapmayı gezmeyi , arkadaşlarınızla beraber olmayı yeğlemeniz şimdi sizi mahçup ediyor. Nihayet ısrarla doldurduğunuz form bitiyor ve görevli olan asistana teslim ederek yerinize geçiyorsunuz. Gözünüz asistana takılyor sanırım 20 yaş civarında ve büyük bir ihtimalle çalışmanın yanında üniversite öğrencisi, sanki sizin formunuzu incelerken gülümsedi mi özellikle iş deneyimleri bölümünde yokda paronayakça mı düşünmeye başlıyorsunuz. Neyse başınızı çevirerek etrafı incelemeye başlarken kapı açılıyor ve ellerinde dosyalarla iyi giyimli bir bayan odaya giriyor. Odada ki herkes biraz toparlanarak selam veriyor. İyi giyimli bayan kendini kısaca tanıtıyor. Kendisi İnsan Kaynakları uzmanı ve yaklaşık iki yıldır bu şirkette görev yapıyor. Toplu mülakat yapacaklarını söyleyerek sizin yanınızda bulunan kişiyi işaret ederek ondan başlayacaklarını söylüyor. Yanınızdaki kişi kısaca kendini tanıtarak iş deneyimlerinden bahsetmeye başlıyor esasında iki dakika kendisinden bahsetmesine rağmen iş deneyimlerimden bahsetmesi yaklaşık sorularla beraber 10 dakika konuşuyor. Daha sonra sizi işaret ederek kendinizden bahsetmenizi istediğinde asistan olan kız biraz önce doldurduğunuz formu uzmana teslim ederek yerine çekilerken sizde kendinizden bahsetmeye başlıyorsunuz. Nerede doğduğunuzu, nerelerde neler okuduğunuzu hatta sorulmamasına rağmen hobilerinizden dahi bahsetmenize rağmen 3 dakika da konuşmanız bitti. Uzmanın yüzünden memnun olmadığını fark ettiğiniz anda korktuğunuz soruyu daha önce neden hiç çalışmadığınızı sorduğunuzda kalbiniz heyecandan daha fazla atmaya başlıyor. Ama verilebilecek bir cevabınız yok ve sizde en kolay yol olarak daha yeni mezun olduğunuzu ve iş görüşmeleri yaptığınızı bir iki teklif aldığınızı ama düşündüğünüz gibi işler olmadığı için kabul etmediğinizi söylediğinizde söylediğiniz yalandan mıdır yoksa odanın gerçekten sıcak olduğundan mıdır bilinmez terlemeye başladığınızı hissediyorsunuz. Üniversitede yaz dönemlerinizi nasıl değerlendirildiğiniz sorulduğunda artık terleme boyutunu aştığınızı sırılsıklam yağmurda kaldığınızı sanmaya başladınız. Bu durumdan kurtulmak için iki yol var ya evet arkadaşlarla eğlenmek gezmek tozmaktan vakit bulamadığınız için çalışmadığınızı yada basit ama kimsenin inanmayacağı üstü kapalı aile işleri ile uğraştığınızı söylemeniz gerekiyor. Ama hiçbirisini söyleyemediniz bir şeyler geveleyerek artık konuşmanın anlamsız olduğunu belirttiniz ve görüşmenin bitmesi için orada sadece bekleyerek konuşmaları dinleyerek ayrılmayı beklediniz. Bu esnada odada olan kişiler çeşitli konuşmalar yaptılar, tartışma grupları oluşturarak fikirlerini ortaya sundular hatta en sonda hoş bir grup oyunuda oynadılar fakat siz sadece seyretmekle ve yenilmiş olmanın burukluğu ile belki de kendinize acıdınız. Bütün planlar bu şekilde değildi oysa sizin için. Güzel bir okulda okuyordunuz, ileride iş hayatına girişte size yarar sağlayacak bir bölümdü orası oysa. Hocalarınız iyiydi birçok şey öğreniyorsunuz. Güzel arkadaşlıklar yeni yerler keşfetmeler birçok hobiniz vardı. Bu saydıklarımız tek başına gelişen iş yaşamı sürecinde tek taraflı olarak maalesef yeterli olamıyor. Ekmek artık aslanın ağzından kuyruğuna yaklaşmış durumda. Tek başına üniversite sosyal yaşam için yeterli olabiliyor ama iş yaşamı için daha fazlası gerekli. Çalışırken vaktinizi çok almayacak sakin işleri denemelisiniz. İş yaşamının başlangıcı iş yerinde ki çalışma sürecine alışmakla başlıyor. Yaz dönemlerini daha iyi değerlendirmek gerekiyor, en azından proje gruplarında yer alarak somut bir şeyler ortaya sunmak ileride ki hayat sürecinize daha faydalı olacaktır. Zaman hareket etme ekmeği taştan çıkarma zamanı boş durmayarak atılımlar yaparak bir adım önde olmamız gerekiyor.